قلم

 در خیالت بماند که من شیدای تو ام

 زنده ام به نفسی که در هوای تو ام

 من مسکین محتاجم ، گوشه ی چشمی بنما

 معتکف درگاهت ، من گدای تو ام

 خرامان می روی هر صبح و شام،در ره قدمت

 صد جان گر باشد مرا ، من فدای تو ام

 تیر عشقت به دلم ، ز کمان ابروی توست

 با دل خونین ، باز محتاج لبخند رضای تو ام

 پنهان نتوانم کرد ، ملامتم نکن به طعن

 فاش گویم راز دل ، عاشق پنهان و پیدای تو ام

 به تیر ملامت اگر تن رنجور مرا زخم زنی

 به قیمت لحظه ای دیدار ، خواهان این جفای تو ام

 عرض و حال عاجزانه ام را گستاخی مپندار

 که تو بنده نوازی و من خاک پای توام.                                                                                                       

** شعر طنز

 خاطراتمان را به خاطر آوریم

 به سال هشتاد و چهار

 با وجود چوب لای چرخ گذاران

 لیک تا اندازه ای بر قرار

 بود روزی به کفمان با کوشش میسر

 البته با کمی هم انتظار

 اگرچه خلق انتقاد داشتند و کمی نق و نوق

 اما دور چرخ بود هنوز بر مدار

 تا که ناگه آمد یک دو آتشه

 بانگ بر آورد زود از سر راهم بروید کنار

 من آمده ام سفره ی خلق زیاد گسترانم

خواهم نشاط و رفاه کنم آشکار

 نفت بوده به کام ریسان تا به حال

 کنم کاری که دزدان پا گذارند به فرار

 گفت آمریکا و اروپا بدانند که

 می کنم هسته‌ای پایه گذار

 مدیر جهان خواهم شد چون شما

 با هم رزمانم به میدان کار زار

 وام زیاد دهم با بهره ی کم به رفیقان

 تا ز جنس چین اشباع کنند بازار

 شورای امنیت بداند که

ما با ورق پاره هایش نداریم کار

 شور و حال وطنم سرد بود تا به حال

 من و رفیقان کنیمش بهار

 خلاصه از هر دری گفت به گزاف

 به میدان آمد اعجوبه ی شعار

 چوب لای چرخ گذاران دیروز

 به او پیوستند با داد و هوار

 گفتند به به و چه چه زین اعجوبه ی قرن

 کنون عدالت کند بر قرار

 از جریده و سیما با او شدند هم صدا

 تا به مسند نشست او با آن وقار

 تا یکی چندین سال رفت بر این خلق

 بر همه سخت شد این روزگار

 رفیقان وام خزانه ندادند پس

 قوت خلق ز کیلویی ده رسید به هزار

 گر چه اعجوبه و رفیقان لاف می زدند

 اما دروغها می شد آشکار

 به جای خوان خلق، نفت به کیسه ی رفیقان

 روی هم انباشت به میلیارد دلار

 رفیقان گفتند مستدام باد این عصر طلایی

 ورق پاره ها بادا برقرار

 دورتان بگردیم ورق پاره ها

 زنیم دورتان با سود بی شمار

 خدا نکند روزی کسانی

 گزندی زنند این قرار و مدار

 چنین بود دوران اعجوبه ی قرن

 که هم چرخ گشت منحرف هم مدار           منظور چرخ اقتصاد است

   خوشا دیدار کوه یرد و فروردین ییلاق

 به یاد مال وبار عهد دیرین ییلاق

 چشمه ی میمه و فیاله زار و برف تخت صاد

 عطر نسیم راورگ وسایه سار شیرین ییلاق

 در منظر سبز تپه ماهور و دشت پر گل

 خوش است ترانه ی باران دلنشین ییلاق

 مرغزار محسن و آب میش انجیر و راه تایید

 بی بدیل است بهار سرزمین ییلاق

 گریز جنگل از باد بهار در سینه کش کوهسار

 در خاطره ها ماند این نقش بی قرین ییلاق

 به آنجا که ز نقش و رنگ زیر نور آفتاب

 بسی نشانه ها دارد ز بهشت برین ییلاق

 سبز و خرم باد لرستان و جبال زاگرس

سرزمین چشمه ساران و بهترین ییلاق

یاد جان برکفان قلب تاریخ وطن ، جاودان

 آن چابک سواران نامدار و عاشقان میهن ، جاودان

 فارس و خراسان ، شرق و غرب ز شمال تا دشت خوزستان

 یادگار لاله های سرخ این چمن ، جاودان

 بهار دارخوین و خروش کارون و پل پیروزی

 یاد شب جولان فرشتگان ظفر بر اهریمن ، جاودان

 از چالدران و نهاوند ، آذربایجان تا غرب کرخه

 جانفشانی های دلاوران ایران ، در پیکار با دشمن ، جاودان

 افتخار آفرینان تاریخ ایران ، یادتان بادا گرامی

 می درخشد نام نیکتان ، بر آسمان میهن ، جاودان

 یاد کودکی ام که مرا دستی پر از محبت بر سر است

 کی ز خاطر رود آنهمه خوبی از او که پدر است

 به دلم ترس و ناامیدی نبود با وجود مبارکش

 کنون تا جان در سینه دارم و بر سر، مرا او سرور است

 راه زندگانی داد نشانم به اندرز و عمل

 هم تحکم و هم مهرش مرا، از او در خاطر است

 مهر او در دل دارم، همیشه راه او در سر من

 نام و نشانم تا که هست باز از اوست که پدر است