قلم

 به خوشی یاد باد آن روزگار

 پیر و جوان ، زن و مرد امیدوار

 در ره سحر ، یورش بر شب بیداد

 دودمان ظلمت از سپاه نور رفت بر باد

 آن شب بیداد و ستم ، که به سر آمد

 شیشه‌ی عمر دیو بشکست ، فرشته در آمد

 ز نغمه ی صبح پیروزی بر بام وطن

 چهره ها بشکفت چو گل ، بر شاخ و چمن

 خاک میهن رنگ رنگ ، از لاله و شقایق است

 روح جان مسرور ، از عطر آن دقایق است

 هر لحظه ی روز امید ، یوم خدای مهربان

 مانده به خوبی و خوشی ، در خاطر هر دل و جان

 باز نسیم بهمن به وجد آورد دل آشنا را

 نشاط روز پیروزی و یاد آن حال و هوا را

   #قنبر قلاوندی«آشنا»