قلم

 آه که دوران نشاط و شادکامی ام به سر شد

 گردش چرخ گردون، حالیا روز دگر شد

 از این سودا که من با چرخ داشتم

 سرخوشی و مستی همه از سر به در شد

 گل نو رسته شاد به نسیم سحرگاهی

 به تندبادی غروب، بی برگ و بر شد

 همی دانم که رسم روزگار است چرخ گردون

 دلم دلگیر ز دنیا گشت و آهم پر شرر شد

 باز میخانه آراست ساقی، زساغرومی

آشنا به جرعه‌ای ز رندی و هشیاری، با خبر شد

   #قنبر قلاوند ی«آشنا»