قلم

 دل من ما وای توست با تو پیمان نشکند

 سر ز تن گر برود ، دل عهد یاران نشکند

 رفته ای مهجور ز تو این دل زار

 لکن ، از غم هجر و غصه ی دوران نشکند

 پیمان دل با سر زلفت تا ابد

 هرگزم به یادت ای سرو خرامان نشکند

 بهر سودای توام ، دل در گرو نهاده ام

 از پی خوبان می رود و عهد ایشان نشکند